بعضی وقت ها ... بعضی جاها ... پیش بعضی شخصیت ها ...

یه کارایی می کنم که اکثرا در حالت معمولی از انجامشون کوتاهی می ورزم ...

مثلا رکوع ، سجود یا قنوت نمازم و با این که ذکرش تموم شده بیشتر طولش می دم

که نکنه یه وقت بگن این چقدر بد و تند تند نماز می خونه!

یا بعضی وقت ها ... بعضی جاها ... پیش بعضی شخصیت ها ...

هی تند تند حجابم و محکم تر می کنم ...

یا سعی می کنم مودبانه تر و معقولانه تر رفتار کنم ...

تو همین لحظات این جمله ی امام خمینی (ره) که سه سال تمام روی دیوار مدرسه فقط می خوندمش میاد جلو چشام که :

« عالم محضر خداست ، در محضر خدا معصیت نکنید ».

یعنی این بعضی وقت ها ... بعضی جاها ... بعضی شخصیت ها ...

از خدا و ائمه ای که همواره ناظر بر اعمال من هستن بالاترند؟!

وای ، خدایا کمکم کن تا از همین لحظه بیشتر حواسم و جمع کنم

شاید فردا دیر باشه خوب!